Σ’ τούτο το ανήλιαγο κελί
με’ κλείσαν ένα βράδυ,
μα’ χω στα χέρια μου φτερά,
βλέπω να φτάνει η λευτεριά
σαν φως μες στο σκοτάδι (τρις)
Για λευτεριά, για λευτεριά
αδέλφια αγωνιστείτε
και εγώ θα βρω στη σκοτεινιά
μες της αγχόνης τα σκοινιά (δις)
τον ήλιο που ποθείτε.
Τούτο το ανήλιαγο κελί
έβαψα, μάνα, μ’ αίμα,
μα αν είναι για την λευτεριά
να’ χα και δεύτερη καρδιά
να’ ταν διπλό το τάμα (τρις).
Για λευτεριά, για λευτεριά
αδέλφια αγωνιστείτε
και εγώ θα βρω στη σκοτεινιά
μες της αγχόνης τα σκοινιά (δις)
τον ήλιο που ποθείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου